Niet alle raadsleden zijn goede sprekers. Soms zijn ze moeilijk te verstaan of praten ze te technisch. Weer anderen praten veel, maar zeggen weinig. Jerry Bary, de eigenaar van hotel De Klughte, woonde vorig jaar een bijeenkomst bij waar burgers in gesprek konden gaan met raadsleden. Kees Berghuis (GroenLinks) was aanwezig en nam het woord. Na een halve minuut werd hij onderbroken door Bary, die hem toebeet: “Man, je zegt helemaal niets!” Hoewel Bary zich die avond profileerde als een gefrustreerde chagrijnige man, moest ik hem wel gelijk geven. Berghuis sprak veel, maar zei niets. Zijn vader schijnt een begenadigd spreker te zijn geweest, maar die eigenschap heeft hij kennelijk niet geërfd. Scherp is hij wel, getuige zijn reactie op Frans Koster, na diens zeer uitgebreide speech over de coalitievorming. De genadeloze reactie van Berghuis leidde bijna tot een escalatie. Eigenlijk werkt humor in dergelijke situaties het beste. PvdA-fractievoorzitter Cees Bodewes was daar meester in, hoewel zijn opmerkingen soms zeer vilein waren. Bodewes verstond de kunst van het improviseren en wist die goed te combineren met een dosis humor. Zonder afbreuk te willen doen aan zijn bestuurlijke capaciteiten noemde ik hem wel eens de hofnar van de gemeenteraad. Karel Hazeveld (Democraten Beverwijk) heeft het in zich om die rol nu over te nemen, maar ook Paul Meiland (CDA) weet met grote regelmaat grappig uit de hoek komen. Of wordt het toch onze burgemeester Han van Leeuwen, die ik al kort na zijn aantreden beschreef als de nieuwe cabaretier van Beverwijk…?