Voormalig wethouder Frans Koster heeft in de raadsvergadering van 24 april 2014 harde kritiek geuit op de nieuwe coalitie. Met name voor de procedure die heeft geleid tot de vorming van de nieuwe coalitie had hij geen goed woord over. Dat is begrijpelijk, want zijn partij zit nu in de oppositie en dan ben je vaak extra fel. Toch hoor ik om me heen afkeurende geluiden over de toon die Koster aanslaat. Een slechte verliezer. Zandbakmentaliteit. Kinderachtig geruzie. Het zijn niet mijn woorden, maar het zijn signalen die ik opgevangen heb van mensen die de raadsvergadering via de radio hebben beluisterd. Persoonlijk heb ik mij het meest gestoord aan het feit dat Koster steeds verwijst naar gemaakte afspraken die door zijn vroegere coalitiepartners niet zijn nagekomen. De VVD heeft het woord ‘democratie’ hoog in het vaandel staan. Juist vanuit het democratische grondbeginsel begrijp ik werkelijk niets van onderlinge afspraken tussen collegepartijen over de periode na de verkiezingen. Regeren over je eigen graf heen wordt doorgaans niet op prijs gesteld. Overigens was het Cees Bodewes van de PvdA-fractie die al eind 2013 in het openbaar uitsprak dat zijn fractie graag verder zou willen regeren in dezelfde coalitie. Onbegrijpelijk, want tijdens de verkiezingen zijn de burgers aan zet. Of wilden PvdA en VVD soms D66 als nieuwe grootste partij negeren? Zouden ze werkelijk hebben overwogen die partij willens en wetens buiten spel te zetten? Dat zou pas echt een minachting van de kiezer zijn geweest. Maar misschien is dat een Beverwijks kenmerk…?