Vorige maand was ik voor het eerst van mijn leven in een vestiging van Jack’s Casino. Ik had in Nijmegen een uur tijd over in mijn planning en ik besloot spontaan mijn geluk aan de roulettetafel te beproeven. Ik heb me drie kwartier met dat spel vermaakt en wandelde vervolgens het casino weer uit met precies even veel geld op zak als bij binnenkomst. Roulette is onvoorspelbaar, het blijft een kwestie van gokken. Wat dat betreft verschilt roulette niet wezenlijk van politiek. Als kiezer krijg je een lijst met namen voorgeschoteld en op basis van de beschikbare informatie maak je een keuze. Je zet in op een bepaalde persoon en daarna ben je de zeggenschap er eigenlijk een beetje over kwijt. Zoals de bal over de roulettetafel beweegt, zo bewegen de fractieleden van de partijen zich door de politieke arena. Als kiezer word ik niet eerst gebeld alvorens er een besluit wordt genomen, ik moet maar afwachten of ze doen wat ik had gehoopt. Gelukkig gaat dat in veel gevallen goed, zeker wanneer je vooraf de mogelijkheid hebt aangegrepen om je te verdiepen in de standpunten van de politici. Maar soms doen ze toch iets anders dan je zelf zou hebben gedaan. Zo ook met het besluit over het verlenen van toestemming voor een vestiging van Jack’s Casino op de Breestraat. Net als Pieter Heinink van VVD Ferraro denk ik dat hier sprake is van een gemiste kans. Zeker weten doe ik dat niet. Het blijft een kwestie van gokken.